Continental maakt speciale banden voor bedrijfsvoertuigen in Korbach (Duitsland) – de enige die nog steeds in een westers geïndustrialiseerd land geproduceerd worden. Dit werd mogelijk gemaakt door een machine die werd ontworpen door vindingrijke medewerkers.

Als je over de bochtige wegen in het noorden van Sauerland rijdt, kom je voorbij mooie reservoirs, bosrijke heuvels en idyllische dorpen met vakwerkhuizen met weelderige geraniums en begonia's op hun houten balkons.  Niet meteen de plaats waar je een hoogtechnologische fabriek zou verwachten. En toch is het hier, in de kleine districtstad Korbach, waar hoogtechnologische en stevige rubberen banden voor vorkheftrucks, diepladers en tractoren worden vervaardigd op basis van geavanceerde geautomatiseerde productietechnieken. Het is 's werelds enige fabriek van dit type. 
"Twee collega's die al lang lid waren van het team, hadden ervaring met vroegere pogingen en beslisten die verder te ontwikkelen", herinnert Stephan Disselhoff zich, die op dat moment hoofd was van Industrial Tire Production in Korbach. Ze pasten een bestaand systeem tijdelijk aan en rustten het uit met een spoel draad. "Ik wist dat we met de bestaande technologie konden doen wat we wilden", legt Hartwig Poqué uit, een van de mensen die de machine mee hielpen ontwerpen. Zijn baas reisde naar Hannover, legde het idee voor, en schreef financieringsaanvragen. Maar er was nog een lange weg te gaan alvorens het eerste automatisch geproduceerde basisrubber van de productielijn rolde. "Zondagochtend, wanneer er geen teams aan het werk waren en de machines vrij waren, stonden wij daar draden te wikkelen", zegt procesingenieur Siegbert Steuber met een glimlach. "Maandagochtend sneden we de band open en bestudeerden hoe hij er aan de binnenkant uitzag. Nog altijd niet goed genoeg! Elke keer beten we op onze nagels, nieuwsgierig als we waren naar het resultaat."

Flexibele wondermachine

De basis is de belangrijkste sectie van een stevige band voor bedrijfsvoertuigen. Voor een band met een draagcapaciteit van 11.000 kg moet het basisrubber volledig betrouwbaar zijn. Bovendien moest de nieuwe machine in staat zijn verschillende bandenmaten te produceren; ook in kleine hoeveelheden. "Tot dat punt had het enkel de moeite geloond grote hoeveelheden te produceren", legt Ralf Jacob uit, een elektrisch ingenieur die in die tijd de aansturingstechnologie beheerde. De nieuwe machine moest veel flexibeler zijn.

De werknemers in Korbach reisden af en aan naar het Zwarte Woud om de leverancier te bezoeken die de opdracht had gekregen de machine te bouwen. Ze keken mee over de schouders van de ontwerpers terwijl ze de software uittestten die de machine zou aansturen. De eerste test mislukte. Productiehoofd Stephan Disselhoff kreeg er zelfs slaapproblemen door.

Maar eind 2008 lukt het eindelijk. Binnen drie weken bouwden de uitvinders de nieuwe wikkelmachine (WBA genoemd) in Korbach op; tijdens de kerstperiode om zo te profiteren van de sluiting van de fabriek. De werknemers van Conti konden zichzelf een prachtig kerstcadeau geven.

Nog altijd sterk

Toen begon het echte werk pas. Het systeem werd verschillende keren opnieuw gekalibreerd en geoptimaliseerd. Helmut Oberlies, verantwoordelijke onderhoud, legde een voorraad van honderden reserveonderdelen aan.  De eerste honderd banden werden gebruikt voor praktijktests bij uitgekozen klanten. De prestaties werden gedetailleerd bijgehouden en die gegevens werden geanalyseerd. Pas toen de afdeling onderzoek en ontwikkeling groen licht gaf, konden de nieuwe 'made in Korbach'-banden verkocht worden.

"Ons klein, efficiënt team bewees dat met goede ideeën en een doelgerichte aanpak bergen kunnen worden verzet", aldus een laaiend enthousiaste Stephan Disselhoff. Het team kreeg een patent voor hun uitvinding. Siegbert Steuber, Hartwig Poqué, Ralf Jacob en hun collega's zijn ondertussen al lang met andere projecten bezig.