Niet alle rubber is hetzelfde. In het laboratorium van Fred Waldner worden jaarlijks meer dan 10.000 nieuwe samenstellingen gecreëerd. Alleen de beste worden gebruikt voor de banden van Continental.

Ruw natuurlijk rubber komt aan in grote bruine balen uit rubberplantages in Thailand, Indonesië en Maleisië. In het centrum voor onderzoek en ontwikkeling van Continental in Hannover maken Fred Waldner en zijn team van dit ruwe materiaal verfijnde rubbersamenstellingen voor voertuigbanden, op basis van steeds verfijndere formules. Op de schappen en in de kasten van het laboratorium worden meer dan 1.500 ingrediënten bewaard, die wachten om gebruikt te worden: zowel natuurlijk als synthetisch rubber in verschillende kwaliteiten, vulstoffen als zwarte koolstof of silica, antioxidanten en technische hulpstoffen, oliën, harsen en diverse vulkaniseringsmiddelen.

Elke rubbersamenstelling bevat op zijn minst tien verschillende ingrediënten, soms zelfs wel twintig. De formules worden gecreëerd door collega's van materiaalontwikkeling. Waldners team produceert de samenstellingen eerst op laboratoriumschaal, waarna de stalen op alle mogelijke manieren getest worden.  Iedere rubbersamenstelling wordt ontworpen voor een specifiek onderdeel van een specifiek bandentype. En jaarlijks worden slechts twee dozijn van de 12.000 stalen die in Waldners laboratorium geproduceerd en getest worden, gebruikt om banden te produceren. 

Rubberklompjes Een van de meest vernieuwende uitvindingen van de materiaalonderzoekers zorgde onlangs voor een speciale uitdaging voor Waldners team: natuurlijk rubber dat niet afkomstig is van rubberbomen, maar van sap van paardenbloemwortels. "In plaats van in grote balen kwam het paardenbloemrubber aan in klompjes van 2 tot 3 centimeter, drijvend in een emmer water", herinnert Fred Waldner zich met een glimlach. Zelfs gedroogd was het materiaal zo zacht dat het de mixer deed stilvallen. "Het vloeide gewoon overal!" Toch slaagde het laboratorium erin er goed rubber van te maken. Sindsdien worden de eerste banden van paardenbloemrubber getest op het Contidrom-testcircuit bij Hannover.

Een wetenschap op zich
Fred Waldner werkte vele jaren bij Continental als materiaalontwikkelaar voor loopvlakken van vrachtwagenbanden, tot hij vijf jaar geleden de overstap maakte naar de afdeling voor fysieke materiaaltests. "Rubber is een van de fascinerendste materialen die er zijn", legt Waldner, doctor in de scheikunde, uit. "Het kan in drie dimensies gevormd worden. Na vulkanisering wordt het elastisch en kan het uitgerekt worden, waarna het naar zijn oorspronkelijke vorm terugkeert. En het rubber kan een eerder veerkrachtig of een meer energieabsorberend effect hebben, afhankelijk van de samenstelling van het materiaal." Met andere woorden, de juiste samenstelling heeft een belangrijke invloed op de bandenfuncties. Op de remprestaties bijvoorbeeld, die zo hoog mogelijk moeten zijn om de veiligheid te vergroten; of op de rolweerstand, die zo laag mogelijk moet zijn om het brandstofverbruik te doen dalen.

Ook in zijn vrije tijd is Fred Waldner een rubberliefhebber.  De 43-jarige man is een fervent tennisspeler; "een echte hightech sport", zoals hij het zelf noemt. Er zijn 150 verschillende rubbercoatings voor rackets, die allemaal verschillend zijn om mee te spelen: "Het is een wetenschap op zich." En een waaraan Continental binnenkort een bijdrage zal leveren. Het bedrijf heeft een samenwerkingsovereenkomst gesloten met een grote coatingproducent voor het ontwikkelen van een nieuw materiaal. Binnenkort zullen we "game, set and match" kunnen horen – met Conti!