Het echte verhaal van de Duitse bandencultuur

Het vergt een toonaangevende geest, een feilloos instinct en een obsessie voor technologie om nog maar het idee op te vatten om een 'rubber en gutta-percha'-bedrijf te beginnen in 1871, het jaar waarin het Duitse Rijk werd opgericht. In de beginjaren werden in de thuisfabriek van Hannover enkel fietsbanden en volle banden gemaakt. Het zou nog bijna een kwarteeuw duren voor Hildebrand & Wolfmüller de allereerste in serie gebouwde motorfiets op brandstof lanceerde. We schrijven 1894 en ondanks het steigerende paardje in het logo van het jonge Continental waren we van bij het begin een drijvende kracht in de bandensector. Daardoor waren we ook nauw betrokken bij de technologische vooruitgang die werd geboekt. In 1892 produceerden we als eerste Duitse onderneming een luchtband en in 1904 verrasten we vriend en vijand door de eerste banden met geprofileerd loopvlak te lanceren. Vanaf dat ogenblik nam het tempo gevoelig toe. De snelle motorisering van de maatschappij in het begin van de twintigste eeuw lag aan de basis van de Duitse bandencultuur in zijn zuiverste vorm: Continental ontwikkelde, testte en bedacht voortdurend nieuwe motorfietsbanden, legde honderdduizenden kilometers af en vroeg tal van patenten aan. In fel bevochten racewedstrijden werden we met onze neus op onze zwakheden gedrukt maar werd ook duidelijk waar we goed in waren. Onverschrokken rijders zoals wereldrecordhouder Wilhelm Herz, die in 1951 de kaap van de 300 km/u haalde met een NSU Delfin, zetten de naam Continental definitief op de kaart.

Met dezelfde passie als de vorige generaties houden we deze traditie vandaag in ere in onze thuisfabriek voor motorfietsbanden in de stad Korbach (Noord-Hessen). We verpersoonlijken de Duitse kunst van technologie en zetten de aloude obsessie voor gedenkwaardige innovaties voort.